Laatste week.

Mijn leven in Tampere is ten einde gelopen. Vrijdag op mijn laatste werkdag dronken we cava en geven we geschenken voor de drie maand dat ik deel uitmaakte van de researchgroep. Ik ben iedereen daar zo dankbaar dat ik mocht meewerken aan een groter project en dat mijn data bruikbaar is in het verder onderzoek naar een behandeling voor tuberculose. Ook maakte ik er nog een laatste paar leuke dagen van met mijn Lapinkaari vrienden. We gingen gaan kanoën en er werden veel afscheidsfeestjes georganiseerd. Het was triest om het Lapinkaari gebouw zo snel leeg te zien lopen. De keukens stonden vol met achtergelaten materiaal en afwas. Maar mensen opsporen was moeilijker dan voorheen. Gelukkig had ik het geluk dat veel van mijn vrienden tot na mijn vertrek in het gebouw bleven. Zondagmiddag na mijn grote opkuis en een afscheidsontbijt trok ik mijn kamerdeur vol herinneringen dicht. Klaar voor een nieuw hoofdstuk stond ik bij de bushalte te wachten. Ik knuffelde iedereen nog één keer voor ik de bus opsprong. Ik hoop om iedereen die me nauw aan het hart ligt snel terug te zien. Ik zal altijd aan deze prachtige tijd terugdenken. Erasmus heeft me sterker gemaakt.

Zo zie je maar dat een internationale stage zeker de moeite waard is. Ik leerde er zelfstandiger worden, mijn Engels is beslist verbeterd en ik leerde mensen kennen van over de hele wereld. Wel moest ik twee keer afscheid nemen. De eerste keer van het vertrouwde leven en België, vrienden, lief en familie. Daarna van het opwindende leven in Finland, mijn collega´s, vrienden en het alleen wonen.

Stockholm.

Mijn avontuur in Finland, Tampere, als erasmus student is bijna over. Vandaar dat ik tussen mijn stage en bachelor project nog een paar vrije dagen zocht om mijn laatste reisje te maken. De reisbestemming werd Stockholm. Met een boottrip vanuit Turku van maar 22 euro was deze beslissing al snel gemaakt. Na een allereerste echt Lapinkaari feest op vrijdag avond met kampvuur, Finse vlaggen, markeerstiften en steeds meer tekst op mijn vlag werd de Stockholmtrip begonnen. Zaterdag startte de dag met pannenkoeken van Kata rond 13 uur en daarna ging ik de trein op richting Turku, de havenstad. Mijn drie kompanen waren Andriana, Andàs en Moa. We waren een perfect op elkaar afgestemd voor deze trip want we hadden dezelfde interesses. 

In Turku aangekomen was er nog twee uur te vullen. Sightseeing dus. We deden een kerkje en liepen rond in de stad en langs het water tot helemaal bij de haven. Onze boot 'Vikingline' stond al op ons te wachten. De boottrip ging heel vlug omdat deze gevuld werd met kaartspelen en er was het comfort van een bed. Om 6u30 al arriveerden we in de zonnige stad. Ons eerste wandelingetje van de haven naar de stad was prachtig. Het was op een rots gelegen en zo was de stad goed te zien. Er was nog niemand wakker in de hoofdstad op een zondag en dit bleef ook zo de hele ochtend. We hadden alle kleine straatjes van de oude stad, Galma stan, voor ons alleen. Maar een negatief kantje was dan ook dat alles gesloten bleef tot 10 uur. Dus liepen we rond en bezichtigen alles van de buitenkant. Het Hoofdplein, enkele kerkjes en natuurlijk ook het paleis. Om tien uur liepen we terug richting paleis. Daar bezochten we de schatkamer met allemaal kronen van voorbije koningen en koninginnen, de koninklijke kamers en dan ook nog een zaal gevuld met beeldhouwwerken. Toen we buitenkwamen was Stockholm plotseling gevuld met mensen. Er was een stoet aan de gang, een paarden evenement en ook een rally Gumball3000 waarbij de auto's van stad naar stad trekken en eindigen in Las Vegas. We worstelden ons doorheen de massa richting de subway. Want op sommige haltes waren er kunstwerken te zien. Zo reden we ondergronds doorheen de stad zonder enige bestemming. We keerden terug richting de bibliotheek waar de 'wall of knowledge' te zien was. Jammergenoeg was deze op Pinksteren niet open. Dus wandelden we helemaal terug richting het Vasa museum. Een museum die de historie vertelde van een heel oud schip 'Vasa' en ook het wonderlijke schip gevonden diep in de zee tentoonstelde met zijn accessoires. Na een lange rust te hebben gehouden en een gevulde dag van 13 uur was het tijd om terug het schip op te gaan. De kaartavond werd geskipt, want ik viel meteen in slaap.

Aangekomen in Turku wachten we op Alex en Lindsey die ons groepje meteen voor de helft vergroten. We bezochten en park met veel speelpleintjes de katedraal van Turku en na de lange dag van ervoor deden we ook veel rustpauzes en koffiehuisjes. Mijn voorlaatste weekend vloog voorbij. Ik heb er enorm van genoten en kijk nu nog uit naar de goedgevulde week die me nog te wachten staat. 

Hiking trip.

Dit weekend was er een zonder beschaving. Ik met drie vrienden in de natuur. Een tweedaagse dichtbij Hervanta.

Ik was niet helemaal voorbereid op een tweedaagse hike. Ik had enkel een dunne slaapzak, een laptop rugzak en enkele sportschoenen om mee te wandelen, maar het kon ermee door. Na mijn rugzak vol eten te hebben gepropt 's morgens vroeg en mijn sportschoenen te hebben vastgeknoopt sprong ik samen met András, Andriana en Alex op de bus richting Hervanta. Daar was een wandeltour richting Lempäälä. Eerst moesten we het begin van de wandeltour vinden. Dit vonden we zonder fout te lopen maar met veel twijfel voordien 'liepen we wel juist?'. De zon was er, het was een machtig wandelpad met constante veranderingen van het landschap en pauzes hadden we aan prachtige meren.

Na één keer twee kilometer fout te zijn gelopen, kwamen we aan in onze shelter. Hier in Finland mag je wildkamperen en je hebt er zelfs shelters met voor gehakt hout en water van het meer. Het werd een gezellige avond. Vuurtje aanmaken, eten en vuur aanhouden. De nacht was wel iets minder gezellig. Het vuur in het hutje doofde elk halfuur en dus moesten we dit aanhouden. Met veel te weinig slaap en veel te koud, door de dunne slaapzak, werden we 's ochtends wakker. 

Gelukkig maakten de zon en de natuur veel goed van de vorige nacht. Ik heb ondervonden dat er één groot voordeel en nadeel is aan wandelen met sportschoenen. Het voordeel is dat je bijna geen moeite moet doen om te wandelen. Ze zijn zo licht. Het nadeel is dat je veel moeite moet doen om de modderplassen te vermijden. Mist je schoen het juiste plekje één keer dan is je hele voet doorweekt.

Vanaf Lempäälä namen we de bus terug richting Tampere. Daar nog een stadswandeling richting ons gebouw en natuurlijk werd het wandelweekend afgesloten met een warme sauna, geurrijke lavendel en een heerlijk zacht bed.

Vappu week.

De week voor 1 mei was het Vappu week. Studenten vieren de start van de lente. Er is van alles te doen in de stad. Zo deed ik maandag mee aan een gratis dansinitiatie blues. En ging ik donderdagavond, de dag voor 1 mei, meteen na mijn werk richting stad. Daar was een grote bijeenkomst van studenten. Het evenement had de naam picknick. Maar deze picknick bestond enkel maar uit drank. Het was er geheel carnaval sfeer en iedereen was op straat. Ik had nog nooit zoveel mensen gezien in Tampere. Ook was er een markt met heerlijke geuren van eten en grappige kledingwinkeltjes. Uiteindelijk vond ik daar ook mensen van Lapinkaari die daadwerkelijk aan het picknicken waren. Dus ik zette mijn eten erbij en het werd één grote eet partij. Met een avondje uit op het einde. Eén mei zelf was er een 'celebration'. Waar ze studenten in het ijskoude water hesen met een kraan. Jammer genoeg moest ik op deze feestdag tot 3 uur werken en miste ik de events van die dag. Maar toch 1 mei is heel wat in Finland. Er is zoveel te doen in de stad.

Sint Petersburg.

En de boot vertrok. Ik was goed toegekomen in mijn cabintje en ontmoette er mijn cruisegenoten. Drie Ieren die niet van plan waren om veel in de cabine te verblijven. De avond begon al met cocktails en voor mij ging deze door tot het kaartspelen. Ik was nog steeds niet helemaal genezen en wilde er toch een leuke trip van maken. Daarom trok ik richting mijn cabine. Het was snikheet in dat kleine kamertje zonder ramen. Maar gelukkig werd het snel ochtend en was het tijd om Sint Petersburg in te trekken. Ik raakte zonder moeite door de douane wat je niet kon zeggen van veel Aziatische mensen. Zij moesten daar vaak een halfuur blijven staan en hielden dan ook iedereen die in de rij stond op. Ik haalde mij roebels uit een bankautomaat. En hoopte toe te komen met  2 000 roedels, wat eigenlijk niet zo heel veel geld was ..

SATERDAY 18.04.2015

Na de douane en de bankautomaat kwam er de busrit. De gids vertelde ons een beetje geschiedenis onderweg naar de stad. Er was nog veel Russische geschiedenis waar ik totaal niets over wist. Ik liep de eerste dag vooral alleen rond met het merendeel op de bus en zo zag ik onder meer Peter and Paul fortness, de uitzichten over de rivier, The spit o the Basil Island en een tal van andere kathedralen en Russische architectuur die overgenomen was van Venetië. Om vier uur kwamen we aan in het Ibis hotel. Wat een luxe, eindelijk een bed dat zalig lag. Het deed me een beetje denken aan mijn bed in België. Ik deelde een kamer met Anna, een meisje van Ierland, Dublin meer bepaald. Ze had veel gefeest op het schip dus deden we beiden een dutje voordat we 's avonds naar een machtige balletvoorstelling 'Giselle' gingen. Het verhaal ging over verboden liefde, jaloezie, bedrog en vergiffenis. De muziek en dans waren beiden prachtig dat ik er helemaal stil van was geworden.
Wanneer leer je het best mensen kennen? s' Avonds natuurlijk. En dan nog wel in een witte limousine met champagne. We maakten een tour doorheen de stad. Jammer dat de ramen geblindeerd waren maar door korte stops om kurken de lucht in te schieten kreeg ik toch nog iets te zien van 'Sint Petersburg by night'. Achteraf gingen we naar de metro. Nee, niet het transport maar een heuse dansclub met drie verdieping en een heleboel feestende Russen en toeristen.

SUNDAY 19.04.2015

Vandaag was het bezoek aan het Harmitage museum. Ook wel het winterpaleis genoemd. Hier verbleef de koninklijke familie. Er was veel kunst in opgeslagen omdat Rusland het belangrijk vond de mensen museums te kunnen tonen. Er was veel gerenoveerd zoals voor vele delen in Rusland. Maar alles was terug in de oorspronkelijke staat gebracht. Ik liep door zalen gevuld met schilderijen, beeldhouwwerk, mozaïek, muurschildering en nog veel meer. Het hield maar niet op. Na de Hermitage ging ik op rooftocht voor eten met mijn nieuwe Ierse vrienden. Zo vond ik een pizzaplaatsje waar ik voor 150 roebels (3 euro) kon eten. 

s' Middags was er de kathedralen tocht en vanbinnen zagen ze er nog mooier uit dan aan de buitenkant. Of toch op zijn minst heel anders. Zo rijkelijk was alles versierd. Ik bezocht 'Nikol skyj Catherdral', 'St Isaac's Catherdral' en 'Catherdral on the Spilled Blood'. Nadien was het souvenir shop tijd en natuurlijk ook het vertrouwde dutje.

Want 's avond stond een Russische avond op het programma met veel eten, muziek een typische Russische spelletjes. Ze was er 'steel de haan van het hoofd', 'dans en steel het koord als de muziek stopt', 'knuffel de matrushka tot de ballon popt', 'geef elkaar een kus door', enzovoort. Ooh de namen vond ik zelf uit. Er waren ook veel spelen tussen die enkel de jongens mochten spelen. Maar een ding is zeker, de Russen weten zichzelf te vermaken.

MONDAY 20.04.2015

Het was alweer de laatste dag van het reisje. Kleren inpakken en de bus op maar niet voordat we een stop maakten in het zomerpaleis of ook wel Catharine's Palace. Het was er binnen nog mooier dan in de Hermitage. De zalen waren prachtig ingericht met veel goud en andere kleuren. Ook was er een kamer gevuld met amber te zien. En ook dit huis was weer reusachtig met een nog grotere tuin. Na Pushkin te hebben bezocht was het tijd om de ferry terug op te gaan waar ik afscheid nam van mijn reisgenoten door nog een keer los te gaan op het nachtelijke partyschip.

Mijn Paasvakantie.

Ik heb al zoveel te doen gehad sinds nu en Pasen.

Zo deed ik net voor Pasen een tapas-paella avond met heerlijke paella van Carmen, een Spaans meisje. We praatten de hele avond en speelden enkel spelletjes zoals uitbeelden. Maar vooral heel veel eten. Ik had chocomousse mee, Nancy zorgde voor pannenkoeken, Jonas bracht het ijs. Dan was er ook nog ijstaart en iets gezond om ons niet slecht te hoeven voelen, fruit.

Na Tapas-Paella avond vertrok ik naar Helsinki om daar met Noor de hoofdstad te gaan verkennen. De eerste dag zag ik het station, de markt, de haven en heel veel winkelcentrums. Helsinki was nog kouder dan Tampere! Niet te geloven.. 

Die avond ging ik samen met Noor het uitgaansleven verkennen. We aten met drie Schotse meisjes, die Noor kende, in een Hard Rock Café. We waren al redelijk voldaan maar een 'cheese cake' met oreos gaat er altijd bij. Daarna pre drink op zijn Schots en aanschuiven in de rij voor 'The Tiger'. Het uitgaan is niet zo anders als in Tampere. Alleen is er meer volk dus langere wachtrijen en ook duurder om te drinken. Maar het was het allemaal helemaal waard. Dank je Noor dat ik op jou kot mocht blijven slapen :). 

De volgende dag was het Pasen en geloof het of niet maar de supermarkten waren open. We bezochten nog het olympisch stadium waar ik een heel overzicht van de stad te zien kreeg. Het weekend kwam tot een einde en ik vertrok terug naar mijn vertrouwde stad Tampere. Maar...

In het thuisland was het paasvakantie. Dus Jaan kwam tien dagen over om mij te bezoeken. Hoewel ik moest blijven doorwerken waren het toch een super tien dagen. En ook mijn zus Soraya en mijn ouders kwamen een weekendje langs. Leuk om nog eens met mijn zus en lief het uitgaansleven in te trekken. Ik mocht zelf een uitstap plannen en we gingen naar Yyteri. Een prachtig zandstrand waar er in die tijd van het jaar ook trekvogels overheen trokken. En wat een gelukzakken waren we want dat weekend was het 12°C! Zeer warm voor deze tijd van het jaar (in Finland). Het was nog eens leuk om samen met mijn familie een uitstapje te doen. De volgende dag toonde ik hun nog mijn stad voordat ze verder trokken op hun reis door Finland.

De week erna werd ik ziek. Niet zo erg maar ik kon twee dagen niet gaan werken. Gelukkig was Jaan er nog om me in de watten te leggen. En op de dag voor zijn vertrek trokken we terug Helsinki in. Jaan om zijn vliegtuig te halen en ik voor een nieuw reisje. Ik zag er dezelfde dingen maar ook nieuwe. Zo liepen we door het station en in de kerkjes en het was er ook beter weer dan de vorige keer. Dat wil zeggen, afwisselend zon en regen maar het bleef 5 graden warmer da de vorige keer dat ik in Helsinki was.

Ons afscheid verliep heel snel. Ik had eindelijk mijn Terminal gevonden en begon te stressen. Ik had zo weinig tijd gehad om te plannen voor mijn reisje naar Sint Petersburg. Dus daar stond ik dan. Mijn laatste momentjes met Jaan. En mijn eerste moment alleen een boot op. En nog wel de grootste cruise waar ik ooit op was geweest.

SitSit.

Donderdagavond was het nog eens tijd om te ontspannen op een typisch Fins avondje uit. Dresscode voor die avond, fitness. Bestemming een sitsit. Sitsit is iets typisch zweeds of fins die studenten eenmaal per semester openstellen voor exchange students. Het doel van die avond. Drinken, eten, zingen en zorgen dat je niet gestraft wordt, of voor sommigen net wel.

We kregen elk een plek toegewezen waarbij het meisje altijd links, rechts en vooruit moest klinken voor ze mocht drinken. Anders 'punishment'. Het eten bestond uit een voorgerecht (worteltjes passend bij het thema), een al koud hoofdgerecht en een yoghurt als dessert. Tijdens het eten mocht er niet van de tafel gelopen worden. Anders 'punishment'.En je mocht enkel eten als er niemand aan het toasten was. Anders 'punishment'. De straffen die uitgedeeld werden bestonden uit fitness, paaldansen, drinken met zout en meer. De toastmaster was er om dit allemaal te leiden.

Het belangrijkste onderdeel van een sitsit was het zingen. De persoon die een liedje wou zingen, toaster, hoorde op te staan en zichzelf voor te stellen om daarna de eerste regel in te zetten. En het publiek hoorde stil te zijn om daarna vrolijk mee te zingen. De liedjes hadden vaak dronkenmans teksten. Maar de meeste waren in het Fins, Zweeds of Duits. Iets in de juiste melodie proberen te zingen is één ding maar dan ook nog eens een taal te lezen waar je niets van begrijpt is al moeilijker. Ik vond het altijd leuk als er een Engels lied tussen zat. 

Daarna was er een afterparty in de club maar omdat ik de volgende dag naar mijn werk moest besloot ik terug te keren. Het was eens iets anders om een typisch Fins stundentenfeest mee te maken. Met veel eten, drinken en vooral zingen.